‘Succes hè, de komende weken,’ zei de vrouw bij het restaurant waar we na de intocht wat gingen eten. Ze knipoogde vertrouwelijk alsof we leden van dezelfde sekte waren. Dat was ook wel een beetje zo; de man met baard die net op z’n paard voorbij was gereden was onze Lees meer…
‘Gaan jullie verhuizen? Waarheen?’ De oude eigenaar van ons huidige huis staat ineens voor mijn neus in de boekenwinkel. Precies in het pad tussen de kassa en de tafel waarop ik graag zelf zou liggen – met mijn nieuwe boek uiteraard. ‘Naar Tilburg,’ zeg ik, zonder hem echt aan te Lees meer…
Ik ging voor een gezellig avondje theater naar Lucht van Elke Vierveijzer. Of nou ja… Lucht gaat over verdriet, angst en rouw. ‘Elke Vierveijzer zingt geen liederen maar knalt ze rechtstreeks je hart in,’ las ik op haar website, ‘een schitterend pleidooi voor het delen van verdriet.’ Interessant, dacht ik. Lees meer…
Ik woon in een straat waar de ruiten nooit vies, maar altijd fris gewassen zijn. Waar je geen onkruid tussen de tegels ziet. Waar op zaterdagochtend om stipt 10 uur de bladblazers en de snoeischaren worden gepakt. Een straat voor volwassenen die hun leven op orde hebben: werken, huishouden en Lees meer…
20 uur wachten voor The Queen of 4 uur wachten op Schiphol. Waarom gaan mensen zonder morren uren in de rij staan om naar een kist te kijken, terwijl ze het verschrikkelijk vinden om uren in de rij te staan om zelf in een kist te zitten? Natuurlijk het is Lees meer…