‘Bergenaren zijn heel chauvinistisch,’ zeg ik tegen mijn collega. Ze was hier pas een keer eerder en weet dat de binnenstad verkozen is als beste. Ooit. Daarom dacht ze dat Bergen op Zoom meer inwoners had. Veel groter was. Een beetje zoals Breda. Bergenaren slaan niet alleen op de grote Lees verder…
Ik ga eigenlijk nooit op zondagochtend. Dan voelt het bos niet van mij, maar van de mannen. Vrijwel altijd rijden ze in clubjes van 3 of 4. In het zwart. Strijdkleuren om elkaar op te hitsen. Sneller, harder. Sneller, harder. Ik hoor het geraas van de banden, de neuzen die Lees verder…
‘Ik wil bij de band kijken,’ zegt mijn zoontje. Hij wijst met zijn vingertje. Daar wil ‘ie naartoe. Daar! Naar het podium. We slalommen langs de mensen, de foodtrucks, de bar. Dat het een ietwat zijige coverband is, maakt hem niet uit. Alles is goed, hij heeft toch nog nooit Lees verder…
We waren hier al eerder, in theater De Maagd. Afgelopen september, bij Popmonument, twee maanden na haar dood. Een concert op anderhalve meter. Dat mijn vriend en ik er na twee jaar Corona weer eens uit waren, dat was wat het gek maakte. Geen moment dacht ik écht aan mijn moeder, Lees verder…
‘Hé, hoe is het? Lang geleden.’‘Alles goed?’We slaan elkaar op de schouders, een halve omhelzing. Oude klasgenoten, middelbare school. Achter ons de Peperbus, in boerenkiel en zakdoek. ‘Tsjonge, wat een toestand daar met die Russen.’ ‘Nou, we zijn maar weer eens weg. Nu kan het nog!’Proost. Het eerste biertje. De groep smelt Lees verder…