Voor de lol op het strand liggen? Verschrikkelijk. Ik ging ooit één keer op een strandvakantie, toen ik zestien was, omdat iedereen dat deed. Liggen, een boek lezen, zwemmen. Na een uurtje had ik het wel gezien: te warm, te veel zand, te veel mensen. Te veel gedoe voor niets. Lees meer…
‘Hoe moeten we nou?’ vraag ik aan mijn vriend. We staan op een berg, ergens in de Franse Pyreneeën. Zo’n honderd meter onder ons de refuge waar we vannacht sliepen. Een paar honderd meter boven ons de bergkam waar je overheen kunt, volgens het boekje de mooiste route terug naar het dal. Lees meer…
Iedere maandag een stukje online. Dat is mijn voornemen. Ik zal niet zeggen dat het een ‘moetje’ is, het is juist iets wat ik graag wil: schrijven! En toch… door er zo’n doel aan te hangen, wordt het juist een moetje… en dat wil ik eigenlijk niet. ‘Jij moet altijd Lees meer…
‘Ik wil bij de band kijken,’ zegt mijn zoontje. Hij wijst met zijn vingertje. Daar wil ‘ie naartoe. Daar! Naar het podium. We slalommen langs de mensen, de foodtrucks, de bar. Dat het een ietwat zijige coverband is, maakt hem niet uit. Alles is goed, hij heeft toch nog nooit Lees meer…
‘Hé, hoe is het? Lang geleden.’‘Alles goed?’We slaan elkaar op de schouders, een halve omhelzing. Oude klasgenoten, middelbare school. Achter ons de Peperbus, in boerenkiel en zakdoek. ‘Tsjonge, wat een toestand daar met die Russen.’ ‘Nou, we zijn maar weer eens weg. Nu kan het nog!’Proost. Het eerste biertje. De groep smelt Lees meer…
Zelfvertrouwen, plezier, en vooral: schrijven vanuit je hart. Het is mijn opbrengst van de columncursus van Eva Hoeke. Op weg naar huis hoor ik in de auto op de radio Irene Schouten goud winnen. Zie je wel, eindelijk is het leven weer eens goed. Het enige waar ik van baal Lees meer…